انگار محله ای باشد خالی از سکنه، اینجا. گاهی کی می آیم نوک پنجه از بالای دیوار، خانه های خالی از سکنه اش را دید میزنم. بعد می آیم به خانه ی خودم. جایی که ده سال پیش جان و دلم را در باغچه اش کاشته بودم.
آنجا که جای تو نیست نمان
نقب به سالهای دور
خانه ,اش , ,آیم ,خالی ,نقب ,خالی از ,می آیم ,سال پیش ,پیش جان ,و دلم
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت